вагі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вагі́на |
вагі́ны |
| Р. |
вагі́ны |
вагі́н |
| Д. |
вагі́не |
вагі́нам |
| В. |
вагі́ну |
вагі́ны |
| Т. |
вагі́най
вагі́наю |
вагі́намі |
| М. |
вагі́не |
вагі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
начы́танасць, ‑і, ж.
Веды, набытыя ў выніку пастаяннага і грунтоўнага чытання. Падпалкоўнік Вагін .. прыняў ветліва.. Адразу пачаў гаворку пра літаратуру, паказваючы сваю начытанасць. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)