ваго́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваго́нніца ваго́нніцы
Р. ваго́нніцы ваго́нніц
Д. ваго́нніцы ваго́нніцам
В. ваго́нніцу ваго́нніц
Т. ваго́нніцай
ваго́нніцаю		 ваго́нніцамі
М. ваго́нніцы ваго́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ваго́нніца ж., спец. ваго́нница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваго́нница ваго́нніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)