ваго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваго́нны ваго́нная ваго́ннае ваго́нныя
Р. ваго́ннага ваго́ннай
ваго́ннае		 ваго́ннага ваго́нных
Д. ваго́ннаму ваго́ннай ваго́ннаму ваго́нным
В. ваго́нны (неадуш.)
ваго́ннага (адуш.)		 ваго́нную ваго́ннае ваго́нныя (неадуш.)
ваго́нных (адуш.)
Т. ваго́нным ваго́ннай
ваго́ннаю		 ваго́нным ваго́ннымі
М. ваго́нным ваго́ннай ваго́нным ваго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ваго́нны ваго́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вагона. Вагонная служба. Вагонны майстар. Вагонны тормаз. // Размешчаны ў вагоне. Вагонны рэстаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Транспартны сродак для перавозкі пасажыраў або грузаў па рэйкавых дарогах.

Таварны в.

Пасажырскі в.

Трамвайны в.

В.-ляднік.

В.-рэстаран.

В. дроў (колькасць, якая змяшчаецца ў ім).

|| памянш. ваго́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. ваго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваго́нный ваго́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ваго́нка ’дошкі для вагонаў’ (Мат. Гом.); ’шалёўка’ (Інстр. II). Утворана з дапамогай суфікса ‑к‑ ад вагонны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)