ва́гам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ва́гам - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ва́гам ’марудна, павольна’ (З нар. сл., Юрч.); ’паволі, паціху’ (Бяльк.); ’раўнамерна, з вытрымкай; на вагу, на вазе’ (Гарэц.). Звязана з вага (гл.) і з той абстрактнай семантыкай, што развілася ў вытворных ад вага; параўн. разважліва, паважна і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ва́г
Р. ва́гу
Д. ва́гу
В. ва́г
Т. ва́гам
М. ва́гу

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́гі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ва́гі
Р. ва́гаў
Д. ва́гам
В. ва́гі
Т. ва́гамі
М. ва́гах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ампе́р-ва́гі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ампе́р-ва́гі
Р. ампе́р-ва́гаў
Д. ампе́р-ва́гам
В. ампе́р-ва́гі
Т. ампе́р-ва́гамі
М. ампе́р-ва́гах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)