вавё́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вавё́ркавы вавё́ркавая вавё́ркавае вавё́ркавыя
Р. вавё́ркавага вавё́ркавай
вавё́ркавае		 вавё́ркавага вавё́ркавых
Д. вавё́ркаваму вавё́ркавай вавё́ркаваму вавё́ркавым
В. вавё́ркавы (неадуш.)
вавё́ркавага (адуш.)		 вавё́ркавую вавё́ркавае вавё́ркавыя (неадуш.)
вавё́ркавых (адуш.)
Т. вавё́ркавым вавё́ркавай
вавё́ркаваю		 вавё́ркавым вавё́ркавымі
М. вавё́ркавым вавё́ркавай вавё́ркавым вавё́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вавёркавы (из беличьего меха) бе́личий;

~вае фу́тра — бе́личья шу́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вавёркавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены са шкурак вавёркі. Вавёркавае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вавёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Звярок роду млекакормячых атрада грызуноў з пушыстым хвастом, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. вавёркавы, -ая, -ае.

Вавёркавае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́личий вавёркавы, вавёрчын;

бе́личья шу́ба вавёркавае фу́тра;

бе́личье гнездо́ вавёрчына гняздо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)