ва́блівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́блівы ва́блівая ва́блівае ва́блівыя
Р. ва́блівага ва́блівай
ва́блівае		 ва́блівага ва́блівых
Д. ва́бліваму ва́блівай ва́бліваму ва́блівым
В. ва́блівы (неадуш.)
ва́блівага (адуш.)		 ва́блівую ва́блівае ва́блівыя (неадуш.)
ва́блівых (адуш.)
Т. ва́блівым ва́блівай
ва́бліваю		 ва́блівым ва́блівымі
М. ва́блівым ва́блівай ва́блівым ва́блівых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ва́блівы ’заманлівы, прыцягальны’ (Гарэц., Др.-Падб.). В.-луж. wabliwy, серб.-харв. вабљив, прасл. *vablivъ < *vabiti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)