бі́ты, -ая, -ае.

1. Забіты, зарэзаны; настраляны (пра дзічыну).

Б. вяпрук.

2. Разбіты на кавалкі, расколаты.

Б. посуд.

3. Валены.

Бітыя валёнкі.

◊

Бітая гадзіна (разм.) — доўгі час, больш за гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бі́ты бі́тая бі́тае бі́тыя
Р. бі́тага бі́тай
бі́тае		 бі́тага бі́тых
Д. бі́таму бі́тай бі́таму бі́тым
В. бі́ты (неадуш.)
бі́тага (адуш.)		 бі́тую бі́тае бі́тыя (неадуш.)
бі́тых (адуш.)
Т. бі́тым бі́тай
бі́таю		 бі́тым бі́тымі
М. бі́тым бі́тай бі́тым бі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бі́ты бі́тая бі́тае бі́тыя
Р. бі́тага бі́тай
бі́тае		 бі́тага бі́тых
Д. бі́таму бі́тай бі́таму бі́тым
В. бі́ты (неадуш.)
бі́тага (адуш.)		 бі́тую бі́тае бі́тыя (неадуш.)
бі́тых (адуш.)
Т. бі́тым бі́тай
бі́таю		 бі́тым бі́тымі
М. бі́тым бі́тай бі́тым бі́тых

Кароткая форма: бі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бі́ты

1. в разн. знач. би́тый; (наказанный поркой — ещё) се́ченный, по́ротый; (в картах — ещё) покры́тый;

2. (о дороге) обка́танный, ука́танный, то́рный; гла́дкий;

○ ~тае по́ле — шахм. би́тое по́ле;

б. шлях — пряма́я доро́га;

◊ ка́рта бі́та — ка́рта би́та;

б. воўк — тра́вленый (ста́рый) волк;

за аднаго́ ~тага двух нябі́тых даю́ць — посл. за одного́ би́того двух неби́тых даю́т;

~таму не спі́цца — погов. би́тому не спи́тся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад біць (у 1–3, 10 і 16 знач.).

2. у знач. прым. Зарэзаны, забіты; настраляны (пра дзічыну). Завёзшы свініну.., [Вадап’ян] варочаецца назад, пакінуўшы.. [на рынку] жонку, а па дарозе прыхваціць пару бітых ці жывых япрукоў, парадкуе іх, калі яны ўжо старгаваны і куплены бітымі. Колас.

3. у знач. прым. Разбіты на кавалкі; расколаты, раструшчаны. Бітае шкло звонка храбусціць пад нагамі. Лынькоў. На месцы бацькавага дома, зарослы травой і адуванчыкамі, узнімаўся курган з бітай цэглы. Карпюк.

4. у знач. прым. Валены. У мяне на нагах таксама някепскі абутак — бітыя валёнкі. Місько.

•••

Бітая гадзіна гл. гадзіна.

Бітая дарога гл. дарога.

Карта (стаўка) біта гл. карта.

Козыр біты гл. козыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біта́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біта́ біты́
Р. біты́ бі́т
Д. біце́ біта́м
В. біту́ біты́
Т. біто́й
біто́ю		 біта́мі
М. біце́ біта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́т біты
Р. біта бітаў
бі́т
Д. біту бітам
В. бі́т біты
Т. бітам бітамі
М. біце бітах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

язджа́лы, -ая, -ае.

Такі, па якім многа ездзілі; біты.

Язджалая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарадо́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарадкоў. Гарадошныя біты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

язджа́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якім многа ездзілі; біты. Язджалая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)