бістро́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. бістро́ бістро́
Р. бістро́ бістро́
Д. бістро́ бістро́
В. бістро́ бістро́
Т. бістро́ бістро́
М. бістро́ бістро́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бістро́ нескл., ср. бистро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бістро́, нескл., н.

У Францыі — невялікі рэстаран, бар з пітвом і закускамі.

[Фр. bistro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бистро́ бістро́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)