бі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́ль бі́лі
Р. бі́ля бі́ляў
Д. бі́лю бі́лям
В. бі́ль бі́лі
Т. бі́лем бі́лямі
М. бі́лі бі́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біль м., полит. билль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біль, ‑я, м.

У ЗША, Вялікабрытаніі і некаторых іншых краінах, якія прынялі англасаксонскую прававую сістэму, — праект закона, унесенага ўрадам ці членамі парламента.

[Англ. bill ад лац. bulla — пячатка, дакумент з пячаткай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Біль. Рус. билль, укр. білль. Запазычанне (бел. і ўкр. праз рус. мову) з англ. bill (< франц. bille). Падрабязней гл. Шанскі, 1, Б, 118–119.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біль-бро́кер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біль-бро́кер біль-бро́керы
Р. біль-бро́кера біль-бро́кераў
Д. біль-бро́керу біль-бро́керам
В. біль-бро́кера біль-бро́кераў
Т. біль-бро́керам біль-бро́керамі
М. біль-бро́керу біль-бро́керах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

билль полит. біль, род. бі́ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)