бідэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. бідэ́ бідэ́
Р. бідэ́ бідэ́
Д. бідэ́ бідэ́
В. бідэ́ бідэ́
Т. бідэ́ бідэ́
М. бідэ́ бідэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бідэ́ нескл., ср. биде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бідэ́, нескл., н.

Сасуд, ракавіна для падмывання.

[Фр. bidet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)