бяспё́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяспё́ры бяспё́рая бяспё́рае бяспё́рыя
Р. бяспё́рага бяспё́рай
бяспё́рае		 бяспё́рага бяспё́рых
Д. бяспё́раму бяспё́рай бяспё́раму бяспё́рым
В. бяспё́ры (неадуш.)
бяспё́рага (адуш.)		 бяспё́рую бяспё́рае бяспё́рыя (неадуш.)
бяспё́рых (адуш.)
Т. бяспё́рым бяспё́рай
бяспё́раю		 бяспё́рым бяспё́рымі
М. бяспё́рым бяспё́рай бяспё́рым бяспё́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяспёры беспёрый; неопери́вшийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяспёры, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пер’я. Уся постаць малога, яго рухі нагадвалі малое бяспёрае птушаня, якое навальніца выкінула з гнязда. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспёрый зоол. бяспёры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неопери́вшийся прил.

1. бяспёры; (о птенце) разг. галапу́пак, -пка м.;

2. перен. неспрактыкава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)