бясплённы, -ая, -ае.

Які не дае ніякіх вынікаў; марны.

Бясплённая дзейнасць.

|| наз. бясплённасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясплё́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бясплё́нны бясплё́нная бясплё́ннае бясплё́нныя
Р. бясплё́ннага бясплё́ннай
бясплё́ннае		 бясплё́ннага бясплё́нных
Д. бясплё́ннаму бясплё́ннай бясплё́ннаму бясплё́нным
В. бясплё́нны (неадуш.)
бясплё́ннага (адуш.)		 бясплё́нную бясплё́ннае бясплё́нныя (неадуш.)
бясплё́нных (адуш.)
Т. бясплё́нным бясплё́ннай
бясплё́ннаю		 бясплё́нным бясплё́ннымі
М. бясплё́нным бясплё́ннай бясплё́нным бясплё́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бясплённы беспло́дный;

~ныя — спро́бы беспло́дные попы́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясплённы, ‑ая, ‑ае.

Які не дае плёну; бескарысны, марны, безвыніковы. Бясплённая работа. Бясплённае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясплённа нареч. беспло́дно; см. бясплённы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясплённасць ж. беспло́дность; см. бясплённы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспло́дный

1. бяспло́дны; (о почве) неўрадлі́вы;

2. перен. бясплённы; (тщетный) ма́рны, дарэ́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)