Бясе́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бясе́ды
Р. Бясе́д
Бясе́даў
Д. Бясе́дам
В. Бясе́ды
Т. Бясе́дамі
М. Бясе́дах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бясе́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бясе́да бясе́ды
Р. бясе́ды бясе́д
Д. бясе́дзе бясе́дам
В. бясе́ду бясе́ды
Т. бясе́дай
бясе́даю		 бясе́дамі
М. бясе́дзе бясе́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхо́дзіны, -дзін (разм.).

Разыход людзей з якога-н. сходу, бяседы і пад.

Перад расходзінамі бацькоў паклікала настаўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бясе́да

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бясе́да
Р. Бясе́ды
Д. Бясе́дзе
В. Бясе́ду
Т. Бясе́дай
Бясе́даю
М. Бясе́дзе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бясе́днік, ‑а, м.

Разм. Удзельнік бяседы. Бяседнікі ядуць і стравы хваляць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясе́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да бяседы. Бяседны стол. Бяседны шум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхо́дзіны, ‑дзін; адз. няма.

Разм. Разыход людзей з якога‑н. сходу, бяседы і пад. Перад расходзінамі Ігнася паклікалі да сябе Люба з Ларысай. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штовячэ́рні, ‑яя, ‑яе.

Які адбываецца, бывае, праводзіцца і пад. кожны вечар. Штовячэрняя газета. □ Вечарэла, недзе ў лесе ляскаў «тамагаўк» Міхася Лынькова, які сек галлё на штовячэрні касцёр для бяседы. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пана́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што прыцягвае да сябе якімі‑н. якасцямі; прыемны, прывабны. Панадны выгляд. Панадны смех. □ Агрыпіне здавалася, што яна гэтай бяседы чакала даўно, чакала, як у нейкім ціхім, панадным сне. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясе́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Збор гасцей з пачастункам. Ды краска бяседа не ўзорамі, А ласкавымі прыгаворамі; Не ядвабнымі абрусамі, А ласкавымі прымусамі. Багдановіч. Сталы на бяседы ў Сцешыцах людзі заўсёды пазычалі адзін у аднаго. Пташнікаў. // зб. Удзельнікі пачастунку. Спявала ўжо ўся бяседа. Нават я, хоць мне, як той казаў, яшчэ ў дзяцінстве вол наступіў на вуха, і я быў глухі да мелодый. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)