бясе́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бясе́дны |
бясе́дная |
бясе́днае |
бясе́дныя |
| Р. |
бясе́днага |
бясе́днай
бясе́днае |
бясе́днага |
бясе́дных |
| Д. |
бясе́днаму |
бясе́днай |
бясе́днаму |
бясе́дным |
| В. |
бясе́дны (неадуш.)
бясе́днага (адуш.) |
бясе́дную |
бясе́днае |
бясе́дныя (неадуш.)
бясе́дных (адуш.) |
| Т. |
бясе́дным |
бясе́днай
бясе́днаю |
бясе́дным |
бясе́днымі |
| М. |
бясе́дным |
бясе́днай |
бясе́дным |
бясе́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бясе́да, -ы, ДМ -дзе, ж.
Збор гасцей з пачастункам, а таксама ўдзельнікі такога збору.
Балявала ўся б.
|| прым. бясе́дны, -ая, -ае.
Б. стол.
Бяседныя госці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
госць м. гость;
◊ бясе́дныя го́сці — зва́ные го́сти;
няпро́шаны г. — непро́шеный гость;
г. не г., а валакі́ты досць — погов. гость не гость, а хлопо́т хвата́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)