Бярэ́знікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бярэ́знікі
Р. Бярэ́знікаў
Д. Бярэ́знікам
В. Бярэ́знікі
Т. Бярэ́знікамі
М. Бярэ́зніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў смелым, пасмялеў, набраўся адвагі. Вінцэсь, як у першы раз, сядзеў поруч з Таняй і, асмялелы ад лішніх чарак, абяцаўся к восені зноў прыехаць у Бярэзнікі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)