бяля́н-капу́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́н-капу́снік беляны́-капу́снікі
Р. беляна́-капу́сніка беляно́ў-капу́снікаў
Д. беляну́-капу́сніку беляна́м-капу́снікам
В. беляна́-капу́сніка беляно́ў-капу́снікаў
Т. беляно́м-капу́снікам беляна́мі-капу́снікамі
М. беляне́-капу́сніку беляна́х-капу́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяля́н-капу́снік м., зоол. капу́стница ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяля́н-капу́снік, ‑а, м.

Белы матыль, вусені якога аб’ядаюць лісце капусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бяля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяля́ны
Р. Бяля́н
Бяля́наў
Д. Бяля́нам
В. Бяля́ны
Т. Бяля́намі
М. Бяля́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капу́стница ж., зоол. капу́сны бяля́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяля́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́на бяля́ны
Р. бяля́ны бяля́н
Д. бяля́не бяля́нам
В. бяля́ну бяля́ны
Т. бяля́най
бяля́наю		 бяля́намі
М. бяля́не бяля́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Піталі́шкі ’бялян-капуснік’ (паст., Сл. ПЗБ; паст., астрав., ЛА, 1). Балтызм. Параўн. літ. peteliškė ’матылёк’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 3, 524), а таксама Зданцэвіч (LP, 1960, 345) пра польск. pauliška, patyliška ’матылёк’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)