Бяльчо́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бяльчо́
Р. Бяльча́
Д. Бяльчу́
В. Бяльчо́
Т. Бяльчо́м
М. Бяльчы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)