Бялгра́д

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бялгра́д
Р. Бялгра́да
Д. Бялгра́ду
В. Бялгра́д
Т. Бялгра́дам
М. Бялгра́дзе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Белгра́д г. Бялгра́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)