бязь, -і, ж.

Баваўняная тканіна палатнянага перапляцення.

|| прым. бя́зевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бя́зь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бя́зь
Р. бя́зі
Д. бя́зі
В. бя́зь
Т. бя́ззю
М. бя́зі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бязь ж., текст. бязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязь текст. бязь, род. бя́зі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязь, ‑і, ж.

Баваўняная тканіна палатнянага перапляцення. Бязевая прасціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бязь ’гатунак тканіны’. Рус. бязь, укр. бязь. Запазычанне з тур.-араб. bäzz, азерб. bäz. Міклашыч, Türk. El., 1, 263, Nachtr., 1, 14; Міклашыч, 415; Фасмер, 1, 261; Шанскі, 1, Б, 248.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бя́зевы гл. бязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)