бязво́ддзе, -я, н.

Адсутнасць, нястача вады, вільгаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязво́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бязво́ддзе
Р. бязво́ддзя
Д. бязво́ддзю
В. бязво́ддзе
Т. бязво́ддзем
М. бязво́ддзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязво́ддзе ср. безво́дье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязво́ддзе, ‑я, н.

Адсутнасць, нястача вады, вільгаці. Па голым стэпе, па бязводдзі, па спечанай, як блін, зямлі паўзлі, бы вусені, стагоддзі, пакуль у бездань не спаўзлі. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безво́дье ср. бязво́днасць, -ці ж., бязво́ддзе, -ддзя ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяз..., прыстаўка (гл. без...).

Ужываецца замест «без...» у першым складзе перад націскам, напрыклад: бязбожнік, бязводдзе, бяздонны, бязмежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)