бязбо́жжа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бязбо́жжа
Р. бязбо́жжа
Д. бязбо́жжу
В. бязбо́жжа
Т. бязбо́жжам
М. бязбо́жжы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязбо́жжа ср. безбо́жие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атэі́зм, -у, м.

Адмаўленне існавання Бога, адказ ад рэлігійных вераванняў; бязбожжа.

|| прым. атэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязбо́жніцтва ср., см. бязбо́жжа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)