Бягі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бягі́
Р. Бяго́ў
Д. Бяга́м
В. Бягі́
Т. Бяга́мі
М. Бяга́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяга́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бяга́
Р. бягі́
Д. бязе́
В. бягу́
Т. бяго́й
бяго́ю
М. бязе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяга́, ‑і, ДМ бязе, ж.

Разм. Тое, што і бег. — Дзе гэта ты [Аўдолька] была? — задыхаўшыся ад бягі, запытала Зося. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)