Verbum

бабу́льчын, ‑а.

Які належыць бабульцы. [Дзядуля:] — Цяпер пойдзем пад бабульчына акно, пальём яе чабарок. Бяганская.

насумава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак.

Разм. Пасумаваць многа, доўга. Як усе насумаваліся па.. [сонцы] за доўгую палярную ноч! Бяганская.

ружовашчо́кі, ‑ая, ‑ае.

З ружовымі шчокамі. Паўлік выпрастаўся. Перад ім стаяў тоўсты ружовашчокі хлапчук у белай панаме. Бяганская.

каю́р, ‑а, м.

Паганяты запрэжаных у нарты сабак або аленяў. — Я апрануўся, сеў на парты, і каюр — паганяты запрэжкі — пагнаў сабак. Бяганская.

[Ненецк.]

кастарэ́з, ‑а, м.

Майстар разьбы па косці. Ілюль быў выдатным мастаком-кастарэзам. З маржовых іклаў ён вельмі добра выразаў птушак, звяроў, людзей, паўночныя пейзажы. Бяганская.

гідрасамалёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Самалёт, прыстасаваны для пасады на ваду і ўзлёту з вады. Адзін за адным прычальваюць вельботы, садзяцца на ваду гідрасамалёты. Бяганская.

галава́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. З вялікай галавой. На кручку трапятаўся вялікі галавасты бычок. Бяганская.

2. Разумны, здольны глыбока мысліць. Арцём Дзянісавіч, сакратар, галавасты быў мужык. Ракітны.

пурга́, ‑і, ДМ ‑рзе, ж.

Моцная снегавая завея, завіруха. Гудзе, свішча, вые лютая паўночная пурга. Бяганская. Разбілі, расцерлі судн[а] .. ільдзіны Пад ярасны скогат пургі, непагоды... Колас.

я́гель, ‑ю, м.

Кусцісты шэры лішайнік, які служыць асноўным кормам для паўночных аленяў зімой; аленевы мох. Адкопваюць [алені] з-пад снегу капытамі мох-ягель і ядуць яго. Бяганская.

[Саамск. jiegel.]

белізна́, ‑ы, ж.

Яркі, чысты белы колер чаго‑н. Вочы мімаволі заплюшчваліся ад яркай белізны снегу. Бяганская. Беларусу і ў Парыжы сняцца Белізна бяроз і сосен медзь. Панчанка.