бяга́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бяга́
Р. бягі́
Д. бязе́
В. бягу́
Т. бяго́й
бяго́ю
М. бязе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяга́ ж., разг., см. бег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяга́, ‑і, ДМ бязе, ж.

Разм. Тое, што і бег. — Дзе гэта ты [Аўдолька] была? — задыхаўшыся ад бягі, запытала Зося. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побе́жка ж. (аллюр), спец. бег, род. бе́гу м., бяга́, -гі́ ж.; алю́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убега́ние ср.

1. бяга́, -гі́ ж.; выбяга́нне, -ння ср.; адбяга́нне, -ння ср.; забяга́нне, -ння ср.;

2. уцяка́нне, -ння ср.; збяга́нне, -ння ср.; см. убега́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)