бэтатро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бэтатро́н |
бэтатро́ны |
| Р. |
бэтатро́на |
бэтатро́наў |
| Д. |
бэтатро́ну |
бэтатро́нам |
| В. |
бэтатро́н |
бэтатро́ны |
| Т. |
бэтатро́нам |
бэтатро́намі |
| М. |
бэтатро́не |
бэтатро́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бэтатро́н, ‑а, м.
Прылада для паскарэння электронаў да вялікіх энергій.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бетатро́н бэтатро́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)