было́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. было́е
Р. было́га
Д. было́му
В. было́е
Т. былы́м
М. былы́м

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

было́е сущ. было́е, пре́жнее

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

было́е сущ., ср. было́е, -ло́га ср., міну́ўшчына, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

былы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. былы́ была́я было́е былы́я
Р. было́га было́й
было́е		 было́га былы́х
Д. было́му было́й было́му былы́м
В. былы́ (неадуш.)
было́га (адуш.)		 былу́ю было́е былы́я (неадуш.)
былы́х (адуш.)
Т. былы́м было́й
было́ю		 былы́м былы́мі
М. былы́м было́й былы́м былы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пре́жнее сущ. ране́йшае, -шага ср.; (былое) было́е, -ло́га ср.; (минувшее) міну́лае, -лага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міну́лы, -ая, -ае.

1. Які ўжо прайшоў, мінуў.

Мінулыя гады.

2. у знач. наз. міну́лае, -лага, н. Тое, што прайшло, адышло; былое.

Успомніць мінулае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міну́ўшчына ж. про́шлое ср.; было́е ср., мину́вшее ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Закрэсліць зусім, цалкам або ў многіх месцах.

П. старонку. П. рукапіс. П. былое сяброўства (перан.: звесці на нішто яго ролю, значэнне).

|| незак. перакрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. перакрэ́сліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жада́цца, ‑аецца; безас. незак., чаго або з інф.

Хацецца. Так жадалася вярнуць зноў усё пражытае, усё былое... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзюмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) рэзюме чаго‑н. — Гм! так, так! Помню, — рэзюмаваў успаміны пра былое Цімох. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)