бушме́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бушме́нскі |
бушме́нская |
бушме́нскае |
бушме́нскія |
| Р. |
бушме́нскага |
бушме́нскай бушме́нскае |
бушме́нскага |
бушме́нскіх |
| Д. |
бушме́нскаму |
бушме́нскай |
бушме́нскаму |
бушме́нскім |
| В. |
бушме́нскі (неадуш.) бушме́нскага (адуш.) |
бушме́нскую |
бушме́нскае |
бушме́нскія (неадуш.) бушме́нскіх (адуш.) |
| Т. |
бушме́нскім |
бушме́нскай бушме́нскаю |
бушме́нскім |
бушме́нскімі |
| М. |
бушме́нскім |
бушме́нскай |
бушме́нскім |
бушме́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бушме́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бушменаў. Бушменская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бушме́ны, -аў, адз. бушме́н, -а, м.
Абагульняючая назва некаторых карэнных народаў Паўднёвай Афрыкі, а таксама прадстаўнікі гэтага насельніцтва.
|| ж. бушме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. бушме́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)