Буча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Буча́ны
Р. Буча́н
Буча́наў
Д. Буча́нам
В. Буча́ны
Т. Буча́намі
М. Буча́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́чаны бу́чаная бу́чанае бу́чаныя
Р. бу́чанага бу́чанай
бу́чанае		 бу́чанага бу́чаных
Д. бу́чанаму бу́чанай бу́чанаму бу́чаным
В. бу́чаны (неадуш.)
бу́чанага (адуш.)		 бу́чаную бу́чанае бу́чаныя (неадуш.)
бу́чаных (адуш.)
Т. бу́чаным бу́чанай
бу́чанаю		 бу́чаным бу́чанымі
М. бу́чаным бу́чанай бу́чаным бу́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́чаны бу́чаная бу́чанае бу́чаныя
Р. бу́чанага бу́чанай
бу́чанае		 бу́чанага бу́чаных
Д. бу́чанаму бу́чанай бу́чанаму бу́чаным
В. бу́чаны (неадуш.)
бу́чанага (адуш.)		 бу́чаную бу́чанае бу́чаныя (неадуш.)
бу́чаных (адуш.)
Т. бу́чаным бу́чанай
бу́чанаю		 бу́чаным бу́чанымі
М. бу́чаным бу́чанай бу́чаным бу́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бучённый стр. бу́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)