бу́хкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́хкаю бу́хкаем
2-я ас. бу́хкаеш бу́хкаеце
3-я ас. бу́хкае бу́хкаюць
Прошлы час
м. бу́хкаў бу́хкалі
ж. бу́хкала
н. бу́хкала
Загадны лад
2-я ас. бу́хкай бу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́хкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́хкаць несов., разг. бу́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Часта, раз за разам бухаць. Аркестр іграў факстрот, часта і гулка бухкаў барабан, звінелі і бразгаталі медныя талеркі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́хканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бухкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забу́хкаць, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць бухкаць. Забухкалі гранаты, застрачылі кулямёты і аўтаматы, ўдарылі вінтоўкі. Шалёная страляніна злілася ў суцэльны гул. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)