Буха́й ’бугай’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. buhaj (у польск. мове звычайнае вымаўленне ‑ch‑ замест h‑). Гл. яшчэ буга́й 1. Параўн. бахун.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́хаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бу́хаю бу́хаем
2-я ас. бу́хаеш бу́хаеце
3-я ас. бу́хае бу́хаюць
Прошлы час
м. бу́хаў бу́халі
ж. бу́хала
н. бу́хала
Загадны лад
2-я ас. бу́хай бу́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бу́хаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)