бутэ́лечка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бутэ́лечка бутэ́лечкі
Р. бутэ́лечкі бутэ́лечак
Д. бутэ́лечцы бутэ́лечкам
В. бутэ́лечку бутэ́лечкі
Т. бутэ́лечкай
бутэ́лечкаю		 бутэ́лечкамі
М. бутэ́лечцы бутэ́лечках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бутэ́лечка ж., уменьш. буты́лочка, пузырёк м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бутэ́лечка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да бутэлька; маленькая бутэлька; пляшачка. — Вось вы, таварыш начальнік, — сказаў.. [Мякіш], — гаворыце: горача. А каб яно, пане браце, у цяньку, ды з вудачкай, ды ўзяць бутэлечку з сабой... Брыль. [Віктар:] — Трэба ж было не здагадацца купіць бутэлечку чарніла. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутэ́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Шкляная пасудзіна для вадкасцей, звычайна цыліндрычнай формы з вузкім горлам.

Б. ліманаду.

2. Старая руская мера вадкасцей, роўная 0,6 л.

◊

Заглядаць у бутэльку (разм., іран.) — часта выпіваць, напівацца.

Лезці ў бутэльку (разм., неадабр.) — злавацца на каго-н., звычайна беспадстаўна.

|| памянш. бутэ́лечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. бутэ́лечны, -ая, -ае.

Бутэлечнае піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пузыро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

1. гл. пузыр.

2. Невялікая шкляная бутэлечка.

П. з лекамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флако́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая бутэлечка са шчыльным коркам (звычайна для духоў, адэкалону).

|| памянш. флако́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стограмо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой (ёмістасцю) у сто грамаў. Стограмовая гіра. Стограмовая бутэлечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буты́лочка уменьш. бутэ́лечка, -кі ж.; пля́шачка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́пельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Прыбор, які падае́ вадкасць кроплямі (лякарства ў вену, ваду ў расліны і пад.).

2. Бутэлечка з жалабком для налівання лякарства кроплямі.

3. Тое, што і піпетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флако́н, ‑а, м.

Невялікая бутэлечка, пераважна для духоў. Жонка ўсміхнулася. Падала флакон з парфумаю «Лілія». Баранавых. Каля.. [мальберта], на зямлі, была расчынена скрыначка з фарбамі, флаконамі. Ракітны.

[Фр. flacon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)