бу́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́тавы бу́тавая бу́тавае бу́тавыя
Р. бу́тавага бу́тавай
бу́тавае		 бу́тавага бу́тавых
Д. бу́таваму бу́тавай бу́таваму бу́тавым
В. бу́тавы (неадуш.)
бу́тавага (адуш.)		 бу́тавую бу́тавае бу́тавыя (неадуш.)
бу́тавых (адуш.)
Т. бу́тавым бу́тавай
бу́таваю		 бу́тавым бу́тавымі
М. бу́тавым бу́тавай бу́тавым бу́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́тавы стр. бу́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да буту; зроблены з буту. Бутавы камень. Бутавы фундамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бут, -у, М бу́це, м.

Будаўнічы камень, які звычайна выкарыстоўваецца для закладкі фундаменту.

|| прым. бу́тавы, -ая, -ае.

Бутавая кладка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́товый стр. бу́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)