Verbum

анлайнавы слоўнік

бурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бурэ́нне ср., тех., см. буры́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурэ́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буры́ць, буру́, бу́рыш, бу́рыць; незак., што.

1. Разбураць, рушыць.

Б. стары хлеў.

2. Свідраваць, прабіваць грунт спецыяльным інструментам.

|| зак. прабуры́ць, -буру́, -бу́рыш, -бу́рыць; -бу́раны.

|| наз. бурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пробу́ривание бурэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрабурэ́нне, ‑я, н.

Бурэнне, якое праводзіцца электрабурам. Электрабурэнне свідравін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохство́льны, ‑ая, ‑ае.

З трыма стваламі (пра зброю). Трохствольнае ружжо. // У тры ствалы. Трохствольнае бурэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буре́ние техн. бурэ́нне, -ння ср., свідрава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перфара́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перфаратара. Перфаратарны малаток. Перфаратарны цэх. // Які робіцца пры дапамозе перфаратара. Перфаратарнае бурэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разведкі (у 2 знач.). Разведачнае бурэнне. Разведачныя работы.

2. Які займаецца разведкай. Разведачная партыя. Разведачнае судна. Разведачная група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)