буры́льны, -ая, -ае.

Які служыць для бурэння.

Бурыльныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буры́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буры́льны буры́льная буры́льнае буры́льныя
Р. буры́льнага буры́льнай
буры́льнае		 буры́льнага буры́льных
Д. буры́льнаму буры́льнай буры́льнаму буры́льным
В. буры́льны (неадуш.)
буры́льнага (адуш.)		 буры́льную буры́льнае буры́льныя (неадуш.)
буры́льных (адуш.)
Т. буры́льным буры́льнай
буры́льнаю		 буры́льным буры́льнымі
М. буры́льным буры́льнай буры́льным буры́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буры́льны тех. бури́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буры́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бурэння. Бурыльная труба. Бурыльны ключ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бури́льный буры́льны, свідрава́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перфара́тар, ‑а, м.

1. Машына для бурэння шпуроў і свідравін у горных пародах; бурыльны малаток.

2. Апарат, якім прабіваюць скразныя адтуліны (на кінастужцы, паперы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)