буру́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буру́нны буру́нная буру́ннае буру́нныя
Р. буру́ннага буру́ннай
буру́ннае		 буру́ннага буру́нных
Д. буру́ннаму буру́ннай буру́ннаму буру́нным
В. буру́нны (неадуш.)
буру́ннага (адуш.)		 буру́нную буру́ннае буру́нныя (неадуш.)
буру́нных (адуш.)
Т. буру́нным буру́ннай
буру́ннаю		 буру́нным буру́ннымі
М. буру́нным буру́ннай буру́нным буру́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буру́нны буру́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буру́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пеністыя хвалі на мелкай мясціне мора або над рыфам.

|| прым. буру́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буру́нный буру́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)