бурса́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бурса́цкі |
бурса́цкая |
бурса́цкае |
бурса́цкія |
| Р. |
бурса́цкага |
бурса́цкай
бурса́цкае |
бурса́цкага |
бурса́цкіх |
| Д. |
бурса́цкаму |
бурса́цкай |
бурса́цкаму |
бурса́цкім |
| В. |
бурса́цкі (неадуш.)
бурса́цкага (адуш.) |
бурса́цкую |
бурса́цкае |
бурса́цкія (неадуш.)
бурса́цкіх (адуш.) |
| Т. |
бурса́цкім |
бурса́цкай
бурса́цкаю |
бурса́цкім |
бурса́цкімі |
| М. |
бурса́цкім |
бурса́цкай |
бурса́цкім |
бурса́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бурса́цкі ист. бурса́цкий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бурса́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бурсака. Бурсацкае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бурса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).
Навучэнец бурсы.
|| прым. бурса́цкі, -ая, -ае.
Бурсацкае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)