бурла́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурла́цкі бурла́цкая бурла́цкае бурла́цкія
Р. бурла́цкага бурла́цкай
бурла́цкае		 бурла́цкага бурла́цкіх
Д. бурла́цкаму бурла́цкай бурла́цкаму бурла́цкім
В. бурла́цкі (неадуш.)
бурла́цкага (адуш.)		 бурла́цкую бурла́цкае бурла́цкія (неадуш.)
бурла́цкіх (адуш.)
Т. бурла́цкім бурла́цкай
бурла́цкаю		 бурла́цкім бурла́цкімі
М. бурла́цкім бурла́цкай бурла́цкім бурла́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бурла́цкі ист. бурла́цкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурла́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бурлакоў. Бурлацкая арцель. Бурлацкае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Рабочы ў арцелі, якая цягнула паўз бераг супраць цячэння судны.

|| прым. бурла́цкі, -ая, -ае.

Бурлацкая арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурла́цкий бурла́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурла́цтва, ‑а, н.

Бурлацкі промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)