бура́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бура́цкі бура́цкая бура́цкае бура́цкія
Р. бура́цкага бура́цкай
бура́цкае		 бура́цкага бура́цкіх
Д. бура́цкаму бура́цкай бура́цкаму бура́цкім
В. бура́цкі (неадуш.)
бура́цкага (адуш.)		 бура́цкую бура́цкае бура́цкія (неадуш.)
бура́цкіх (адуш.)
Т. бура́цкім бура́цкай
бура́цкаю		 бура́цкім бура́цкімі
М. бура́цкім бура́цкай бура́цкім бура́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бура́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да буратаў. Бурацкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бура́ты, -аў, адз. бура́т, -а, М -ра́це, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Бурація, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. бура́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бура́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буря́тский бура́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)