бурапе́нны, -ая, -ае.

У паэзіі: бурлівы, кіпучы.

Бурапенныя хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурапе́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурапе́нны бурапе́нная бурапе́ннае бурапе́нныя
Р. бурапе́ннага бурапе́ннай
бурапе́ннае		 бурапе́ннага бурапе́нных
Д. бурапе́ннаму бурапе́ннай бурапе́ннаму бурапе́нным
В. бурапе́нны (неадуш.)
бурапе́ннага (адуш.)		 бурапе́нную бурапе́ннае бурапе́нныя (неадуш.)
бурапе́нных (адуш.)
Т. бурапе́нным бурапе́ннай
бурапе́ннаю		 бурапе́нным бурапе́ннымі
М. бурапе́нным бурапе́ннай бурапе́нным бурапе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурапе́нны поэт. (о жизни, деятельности) бурли́вый, кипя́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурапе́нны, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Бурлівы, кіпучы. Развялося шмат цяпер машын, — Аж да бурапеннага Байкала Паляцеў на самалёце сын. Кусянкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)