бура́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бура́нны |
бура́нная |
бура́ннае |
бура́нныя |
| Р. |
бура́ннага |
бура́ннай бура́ннае |
бура́ннага |
бура́нных |
| Д. |
бура́ннаму |
бура́ннай |
бура́ннаму |
бура́нным |
| В. |
бура́нны (неадуш.) бура́ннага (адуш.) |
бура́нную |
бура́ннае |
бура́нныя (неадуш.) бура́нных (адуш.) |
| Т. |
бура́нным |
бура́ннай бура́ннаю |
бура́нным |
бура́ннымі |
| М. |
бура́нным |
бура́ннай |
бура́нным |
бура́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бура́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бурану. Буранны вецер. // З частымі буранамі. Буранная зіма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бура́н, -у, м.
Снежная бура, завіруха ў стэпе.
Узняўся б.
|| прым. бура́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)