бурало́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бурало́мны |
бурало́мная |
бурало́мнае |
бурало́мныя |
| Р. |
бурало́мнага |
бурало́мнай
бурало́мнае |
бурало́мнага |
бурало́мных |
| Д. |
бурало́мнаму |
бурало́мнай |
бурало́мнаму |
бурало́мным |
| В. |
бурало́мны (неадуш.)
бурало́мнага (адуш.) |
бурало́мную |
бурало́мнае |
бурало́мныя (неадуш.)
бурало́мных (адуш.) |
| Т. |
бурало́мным |
бурало́мнай
бурало́мнаю |
бурало́мным |
бурало́мнымі |
| М. |
бурало́мным |
бурало́мнай |
бурало́мным |
бурало́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бурало́мны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буралому. Бураломнае дрэва, даўно сухое, ляжала пад навіссю галля і вецця. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бурало́м, -у, м.
Лес, дрэвы, паваленыя бурай.
|| прым. бурало́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)