буразу́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| буразу́бка | ||
| буразу́бак | ||
| буразу́бцы | буразу́бкам | |
| буразу́бку | буразу́бак | |
| буразу́бкай буразу́бкаю |
буразу́бкамі | |
| буразу́бцы | буразу́бках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)