бураве́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бураве́й бураве́і
Р. бураве́ю бураве́яў
Д. бураве́ю бураве́ям
В. бураве́й бураве́і
Т. бураве́ем бураве́ямі
М. бураве́і бураве́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бураве́й, ‑ю, м.

Паэт. Моцны вецер. Устане дзень — як волат-буравей. Лявонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)