бункерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (спец.).

Засыпаць у бункер (у 1 знач.).

Б. жыта.

|| наз. бункерава́нне, -я, н. і бункеро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бункерава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бункеру́ю бункеру́ем
2-я ас. бункеру́еш бункеру́еце
3-я ас. бункеру́е бункеру́юць
Прошлы час
м. бункерава́ў бункерава́лі
ж. бункерава́ла
н. бункерава́ла
Загадны лад
2-я ас. бункеру́й бункеру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бункеру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бункерава́ць несов., спец. бункерова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бункерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Засыпаць у бункер. Бункераваць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бункерова́ть несов., спец. бункерава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бункерава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад бункераваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бункерава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бункераваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бункерава́цца, ‑руецца; незак.

1. Спец. Папаўняць запасы паліва (пра судны, паравозы).

2. Зал. да бункераваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)