булі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. булі́т
Р. булі́ту
Д. булі́ту
В. булі́т
Т. булі́там
М. булі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

булі́т м., спорт. булли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

булі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

У гульні ў хакей з шайбай — штрафны ўдар з ходу па варотах праціўніка.

[Англ. bullet — літаральна — куля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

булли́т спорт. булі́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)