булё́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
булё́нчык |
булё́нчыкі |
| Р. |
булё́нчыку |
булё́нчыкаў |
| Д. |
булё́нчыку |
булё́нчыкам |
| В. |
булё́нчык |
булё́нчыкі |
| Т. |
булё́нчыкам |
булё́нчыкамі |
| М. |
булё́нчыку |
булё́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прысква́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыскварыць.
2. у знач. прым. Запраўлены сквараным салам. Булёнчык прысквараны... І бабы ядуць і мужчыны. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)