Verbum

анлайнавы слоўнік

була́т, -а і -у, М -ла́це, м.

1. -у. Даўнейшая ўзорыстая цвёрдая сталь для клінкоў.

2. -а, мн. -ы, -аў. Клінок (меч, шабля, кінжал) з такой сталі (гіст.).

|| прым. була́тны, -ая, -ае.

Б. меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

була́т

‘сталь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

була́т

‘меч’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

була́т уст.

1. (сталь) була́т, -ту м.;

2. (клинок) уст., поэт. була́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

була́т м.

1. (род. була́ту) уст. (сталь) була́т;

2. (род. була́та) уст., поэт. (клинок) була́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

була́т, ‑а і ‑у, М ‑лаце, м.

1. ‑у. Даўнейшая ўзорыстая высакаякасная сталь для клінкоў.

2. ‑а. Гіст. Клінок (меч, шабля, кінжал) з такой сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Була́т (БРС). Рус. була́т, укр. була́т. Запазычанне з цюрк. bulat < перс. pūlād ’сталь’. Фасмер, 1, 238. Параўн. Шанскі, 1, Б, 222.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прашвэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Швэндацца некаторы час. У святочна прыбраным натоўпе Булат прашвэндаўся ўвесь дзень і вечар. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)