букіні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
букіні́стка |
букіні́сткі |
| Р. |
букіні́сткі |
букіні́стак |
| Д. |
букіні́стцы |
букіні́сткам |
| В. |
букіні́стку |
букіні́стак |
| Т. |
букіні́сткай
букіні́сткаю |
букіні́сткамі |
| М. |
букіні́стцы |
букіні́стках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
букіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, які займаецца купляй і продажам рэдкіх і старых кніг.
|| ж. букіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. букіні́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)