буксі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. буксі́раванне
Р. буксі́равання
Д. буксі́раванню
В. буксі́раванне
Т. буксі́раваннем
М. буксі́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буксі́раванне ср. букси́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буксі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. буксіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буксі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., што.

Цягнуць за сабой на канаце (другое судна, аўтамашыну і пад.).

|| наз. буксі́раванне, -я, н. і буксіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

букси́рование буксі́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)