бу́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́йны бу́йная бу́йнае бу́йныя
Р. бу́йнага бу́йнай
бу́йнае
бу́йнага бу́йных
Д. бу́йнаму бу́йнай бу́йнаму бу́йным
В. бу́йны (неадуш.)
бу́йнага (адуш.)
бу́йную бу́йнае бу́йныя (неадуш.)
бу́йных (адуш.)
Т. бу́йным бу́йнай
бу́йнаю
бу́йным бу́йнымі
М. бу́йным бу́йнай бу́йным бу́йных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буйны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буйны́ буйна́я буйно́е буйны́я
Р. буйно́га буйно́й
буйно́е
буйно́га буйны́х
Д. буйно́му буйно́й буйно́му буйны́м
В. буйны́ (неадуш.)
буйно́га (адуш.)
буйну́ю буйно́е буйны́я (неадуш.)
буйны́х (адуш.)
Т. буйны́м буйно́й
буйно́ю
буйны́м буйны́мі
М. буйны́м буйно́й буйны́м буйны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калектывіза́цыя, -і, ж.

Працэс аб’яднання аднаасобных сялянскіх гаспадарак у буйныя калектыўныя гаспадаркі (калгасы) у СССР.

К. сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малі́наўка², -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Гатунак летняй яблыні, а таксама яе буйныя ружаватыя кісла-салодкія плады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́таўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак, ж.

1. Гатунак яблыні, якая дае буйныя кісла-салодкія плады.

2. Плод гэтай яблыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́ды, -аў.

1. Буйныя неакрэсленыя ўзоры на чым-н.

Матэрыя ў р.

2. Няроўныя, звілістыя падцёкі, рагі (разм.).

На сцяне р. ад сырасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбуйні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́цца; зак.

Стаць менш буйным, раздзяліцца на менш буйныя адзінкі.

Гаспадарка разбуйнілася.

|| незак. разбуйня́цца, -я́ецца.

|| наз. разбуйне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буйнапло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць буйныя плады; якому ўласцівы буйныя плады. Буйнаплодная яблыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуйні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -бу́йнены; зак., што.

Зрабіць менш буйным, раздзяліць на менш буйныя адзінкі.

Р. раён.

Р. вялікую гаспадарку.

|| незак. разбуйня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разбуйне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фінансі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па вядзенні фінансавых аперацый.

2. Уладальнік капіталаў, які вядзе буйныя грашовыя аперацыі.

|| ж. фінансі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фінансі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)